Μωρό μου καλοκαιρινό

Μωρό μου καλοκαιρινό, δε σε ξεχνάω.
Τι κι αν τα βράδια με τον Σπύρο τα περνάω;
Τι κι αν τις μέρες μου τις πνίγω στην Πεντέλη
χαζεύοντας τα τριχωτά τα στήθη του Βαγγέλη;
Τι κι αν τα μεσημέρια μου σε ουζερί τα πίνω
και στη φωτογραφία σου τα ξύγκια μου τα φτύνω;
Τι κι αν τα απογεύματα στύβω να πιω λεμόνι
και βάζω στο ποτήρι μου μια τζούρα από Αντώνη;
Τι κι αν ολόγυμνη με άντρες κολυμπάω;
Μωρό μου καλοκαιρινό, δε σε ξεχνάω…

Μα ο χειμώνας έρχεται και φεύγεις
στην Ελβετία και στις λίμνες της Γενεύης.
Κι όσο εσύ θα λείπεις, μόνη τι θα κάνω
μικρή και στις φρεσκάδες μου επάνω;
Τα νιάτα μου τι κρίμα να χαθούνε
να καρτερούν τα μούτρα σου να δούνε.
Και πώς θα ξέρω αν όντως μελετάς
- γιατί είσαι άντρας, θέλεις να πηδάς.
Και πριν τα κέρατά σου μου φορέσεις
θα σε χτυπήσω πρώτη εκεί που θα πονέσεις.
Κι όταν αυτό θα γίνει, θα το καταλάβεις
όταν τα μπούτια μου θωπεύσει ο μανάβης.

Γιατί, μωρό μου καλοκαιρινό,
άλλο χειμώνας είναι κι άλλο καλοκαίρι.
Για σένα θα ’μαι λιμανάκι θερινό
και τον χειμώνα θα γυρίζω σ’ άλλα μέρη.
Τα καλοκαίρια μου θα τα περνώ μαζί σου
κι όλα δικά σου γι’ άλλους μήνες μην τα θέλεις.
Κοίτα να απολαμβάνεις μ’ έρωτες την ύπαρξή σου
κι άσε να με ζεσταίνει τους χειμώνες ο Βαγγέλης!