Eurovision ήτανε και πέρασε…
Αστεία πράγματα, κανείς δε χαίρεται με το ουκρανικό ηλιέλαιο – ούτε καν με την ουκρανική ραδιενέργεια. Όμως, εκτός από ηλιορυκτέλαιο, η Ουκρανία παράγει και νταρντάνες, κι έτσι της τα συγχωρούμε όλα – με μια ουκρανονταρντάνα, όπως και να το κάνεις, μια εσωτερική αγαλλίαση την αισθάνεσαι. Πριν από τέσσερα χρόνια ήταν η Ρουσλάνα με το γιδοτόμαρο, φέτος ήταν η Ani Lorak με τον Cavalli (πράγμα που συνιστά αισθητική αναβάθμιση, ταυτόχρονα όμως εξηγεί γιατί η Ουκρανία ήρθε δεύτερη: τη συνδέσαμε με βαρβατίλα, και το κυριλέ μάς χάλασε). Η Ani συνόψισε με άριστο τρόπο τις επιπτώσεις της κατανάλωσης ουκρανικού ηλιελαίου στον ανθρώπινο οργανισμό: η λεκάνη ανοίγει, οι γοφοί λύνονται, το δέρμα γίνεται σταρένιο σαν να βγήκε από σολάριουμ, το κούνημα γίνεται αισθησιακό. Επιπλέον – κι αυτό είναι η λεπτή διαφορά – η μακρόχρονη κατανάλωσή του σε βοηθά να εκτελείς τις χορογραφίες του Φωκά Ευαγγελινού με ακρίβεια Μελισσανίδη. Νομίζω πως όλοι αυτοί είναι επαρκείς λόγοι για να γίνει κανείς φανατικός οπαδός της Γιουροβίζιον. Αφήστε κιόλας που, αν είχε όλα αυτά τα αποτελέσματα στην Ani Lorak, σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει με τις γριές που θέλουνε να ξανανιώσουν. Θα το φάει κι η Βίσση και θα θέλει να τη στείλουμε του χρόνου στο Λένινγκραντ να τραγουδήσει το νέο της σουξέ “Everything I eat”…
Είπα Λένινγκραντ και θυμήθηκα εκείνο το αγγελοκρουσμένο, τον Dima Bilan, που έβαζε τον προσωπικό του γορίλα να δώσει δυο ξανάστροφες σε όποιον τολμούσε να μην τον ξέρει, κι ύστερα, τρυφερά, συστηνόταν στον κακόμοιρο Γιουροφάν ως “I am Dima Bilan, the famous pop star from Russia” (με παχύ το Σ). Τελικά η μέθοδος, αν και ανορθόδοξη, αποδείχτηκε επιτυχημένη, γιατί το τραγουδάκι (που, μεταξύ μας, μάπα ήτανε) και πρώτο κατάφερε να βγει, και το ανατολικό μπλοκ συσπείρωσε. Άλλωστε, η ρωσική παρουσίαση ήταν υπερπαραγωγή, καθώς συνδύαζε όλες τις μορφές ρωσικής τέχνης μέσα σε ένα τρίλεπτο: είχε και χορό, και βιολί Στραντιβάριους, και διπλό λουτς, και τετραπλό τόλουπ. Μόνο ο Κωστάλας έλειπε για να κάνει την περιγραφή – βασικά του ζητήθηκε, αλλά το βρήκε πολύ μπανάλ να κάνει περιγραφή σε παγοπίστα μια σταλιά, δύο επί τρία, κι έτσι αρνήθηκε. Μόνο ένας Kandinsky του ‘λειπε του Ρώσου για να εκφράσει τη ρωσική πρωτοπορία σ’ όλο της το μεγαλείο. Θα τον βάζανε κι αυτόν, αλλά δεν πήγαινε σετάκι με τα παγοπέδιλα του Πλουσένκο.
Αντίθετα, σετάκι πήγαινε το φούξια JLo της Καλομοίρας με τους μαυροφορεμένους χορευτές. Κι ούτε άσχημα πήγαμε, δηλαδή, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι χορευτές εμφανίζονταν σ’ όλη τη διάρκεια του τραγουδιού ντυμένοι – ούτε μια μπλούζα δεν πετάξανε, ούτε καν ένα σακάκι, να κρατήσουν λίγο τα προσχήματα. Οι χορευτές μας ήταν ντυμένοι ως τον λαιμό, κι αυτό η Eurovision δεν μπορεί να το συγχωρέσει. Κατά τ’ άλλα το Καλομοιράκι καλό ήτανε, τι καλό δηλαδή, παπά κόλαζε με το φιδίσιο το κορμί της και την ευλύγιστη λεκάνη της – ειδικά σ’ εκείνο το σημείο της χορογραφίας που μούντζωνε τα βυζιά της, τι να πω, έγραψε. Αυτό απέδειξε πόσο πολιτικοποιημένη είναι στο βάθος η Καλομοίρα και πού ακριβώς έχει γραμμένο τον φεμινισμό (στα παλιά της τα σουτιέν, υποθέτω). Βέβαια, θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη πρωτοπορία από την εθνική μας μπέμπα: θα ‘τανε πολύ χάι να βγάλει μια τούρτα επί σκηνής και να πετάγεται από μέσα ο Σαββόπουλος, αλλά απείλησε ο Νταλάρας να κάνει συναυλία συμπαράστασης στην κεντρική πλατεία του Βελιγραδίου, κι άλλο δράμα ο πολύπαθος σερβικός λαός μετά τους βομβαρδισμούς δε θα το άντεχε, και τελικά η τούρτα ματαιώθηκε.
Στα χάιλάιτς της φετινής Γιουροβίζιον μπορούμε να προσθέσουμε πολλές στιγμές, μια και όλες οι συμμετοχές στον τελικό ήτανε μία και μία. Η Σουηδέζα Σαρλότ («λέει πως είναι 33 και επιμένει», σύμφωνα με τη Μαγγίρα), που στο πρόσωπό της καθρεφτίζεται η επιτομή της πλαστικής χειρουργικής, με 3 λίφτινγκ, 2 ρινοπλαστικές, 7 ανορθώσεις πηγουνιού και 17 αερόσακους στα ζυγωματικά. Ο γκόμενος της Ντάνας (Ιντερνάσιοναλ) που τραγούδαγε το Ντανο-τράγουδο, είναι καλό παιδί, γιος ραβίνου, από σπίτι. Ο Ισπανός Τσίκι – Τσίκι, με τη λίγδα στο μαλλί, που το τραγουδάκι του θα φορεθεί πολύ στα ευρωπαϊκά νηπιαγωγεία. Και βέβαια η Νορβηγίδα – ξανθιά αγαπημένη Παναγιά, ζωντανή απόδειξη του πώς μπορεί το σκανδιναβικό μοντέλο να παντρευτεί με το μεσογειακό και να φτιάξουν μια ξανθιά τραγουδιάρα με καμπύλες και φάτσα Ράνιας Θρασκιά (γι’ αυτό και βγήκε πέμπτη, πράγμα που σημαίνει ότι το πείραμα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία). Ωραία φάτσα είχε επίσης και η εκπρόσωπος της Πολωνίας, και ακόμα καλύτερη οδοντοστοιχία – ήταν όμως τόσο εκτυφλωτικά λευκή, που οι τηλεθεατές στραβώνονταν και δεν μπορούσαν να δουν τον αριθμό που έπρεπε να πάρουν ώστε να την ψηφίσουν, κι έτσι το τραγούδι έπιασε πάτο. Όσο για τους Τούρκους Ονιράμα, απέδειξαν ότι το ροκ τραγουδιέται πολύ καλύτερα αν έχεις στη φωνή σου κάτι από τον λυγμό του Καζαντζίδη, αν και το πρωτότυπο συνήθως είναι και καλύτερο και γι’ αυτό δεν κάναν προκοπή.
Στην ΕΡΤ ετοιμάζονται ήδη για την επόμενη Γιουροβίζιον, γιατί σημασία έχει ο καλός και έγκαιρος προγραμματισμός – στα πλαίσια της οποίας διώξανε τον Κούλογλου. Ο Αρναούτογλου δήλωσε από το πρωινάδικό του ότι θα ’θελε του χρόνου να στείλουμε την Τάμτα, και τόσο άρεσε η ιδέα στους υπεύθυνους της ΕΡΤ, που σκέφτονται να στείλουν τον Γρηγόρη του χρόνου να παρουσιάσει τη Γιουροβίζιον (στον ελεύθερό του χρόνο θα κάνει φάρσες στις Ρωσίδες ως Γρηγόρης και θα τον περνάνε για Σβετλάνα). Υπάρχουν σκέψεις να στείλουμε ξανά τον Σάκη, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ρώσου, που πήγε στην Αθήνα κι ήρθε δεύτερος και ξανάρθε στο Βελιγράδι για να πάρει την πρωτιά. Άσε που ο Σάκης υπερέχει – με τέτοιο κορμί και αποδεδειγμένη τάση συσπείρωσης του ευρωπαϊκού γκέι κοινού, θα κάνει θραύση! Απλώς, αυτή τη φορά θα προνοήσει να βγάλει κάνα ρούχο ώστε να ταϊστεί το πεινασμένο για κοιλιακούς ευρωπαϊκό κοινό, κι όχι μόνο σακάκια όπως την προηγούμενη φορά. Αν το πείραμα πετύχει, στέλνουμε το 2010 ξανά την Καλομοίρα και το 2011 τον Πασχάλη – θα κάνει ντουέτο με την Αλίκη σε ένα τραγούδι που θα μιλάει για μια κερατού που δυο πράγματα αγαπούσε στον κόσμο τούτο, τον άντρα της και την ξεφτίλα. Βγαλμένο μέσα απ’ τη ζωή...
Όσο για το Star, θα απολύσει στο τέλος του μήνα το εποχικό προσωπικό που προσέλαβε ειδικά για τη Γιουροβίζιον, και θα κάνει σχέδια για να στείλει του χρόνου τη μεγαλύτερη αποστολή ευρωπαϊκού καναλιού στη Ρωσία, με σύνθημα «Στη Μόσχα, αδερφές μου, στη Μόσχα» (παρ’ όλο που ο διαγωνισμός θα γίνει στην Πετρούπολη, κάτω απ’ το νταμάρι, τρίτος βράχος δεξιά). Οι συμβασιούχοι του Star θα πριμοδοτηθούν με μόρια τα οποία θα χρησιμοποιήσουν σε επόμενες προκυρήξεις του σταθμού για τη Γιουροβίζιον. Τέλος, θα μπορούν μετά από δύο συνεχείς εποχικές συμβάσεις να μονιμοποιούνται στο κανάλι, καθώς αποδεδειγμένα θα καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Για την επόμενη χρονιά, όσοι γνωρίζουν Ρώσικα με πιστοποίηση από το Ινστιτούτο Πούσκιν, θα παίρνουν μπόνους μόρια και θα περνάνε από συνέντευξη από τριμελή επιτροπή που θα απαρτίζουν η Άννα Δρούζα, η Μαρία Σταματέρη και ο Γιώργος Λιάγκας.
Μ’ αυτά και με ’κείνα, η ΕΡΤ τσίμπησε μερικά νουμεράκια. Ωστόσο το 2008 είναι γενικά μια καλή χρονιά, αφού σε λίγες μέρες ξεκινάει το Γιούρο και τον Αύγουστο οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Πεκίνο, οπότε το ταμείο υπολογίζεται να γεμίσει από διαφημιστικά έσοδα. Τόσο πολύ, που επειδή υπάρχει πρόβλημα για το πού θα χωρέσουν τόσα χρήματα (οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν προβλέψανε την κατασκευή θησαυροφυλακείου στην Αγία Παρασκευή, σύμφωνα με τον Ντορή) εξετάζεται η πιθανότητα επιστροφής χρημάτων στους πολίτες μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Έτσι θα υλοποιηθεί μια βασική δέσμευση της σοσιαλιστικής μας κυβέρνησης για μερίδιο από τα κέρδη των ΔΕΚΟ στον λαό. Αυτή η δέσμευση ισχύει ακόμα και για την περίπτωση του ΟΤΕ, καθώς και εκεί θα δοθεί μερίδιο από τα κέρδη των ΔΕΚΟ στον λαό. Τον γερμανικό λαό...