Με τον ήλιο το μπάζω, με τον ήλιο το βγάζω...

... ή αλλιώς, τι έχει το έρμο (το blog μου) και ψοφά;

Στον 21ο αιώνα, το να μην έχεις στο σπίτι σου DSL σύνδεση είναι ισοδύναμο με το να μένεις στο Παγκράτι και μην έχεις συνδέσει το σπίτι σου στο δίκτυο της αποχέτευσης (μεταξύ μας, με δήμαρχο τον Κακλαμάνη, πού ξέρεις... μπορεί και να επιστρέψουμε στους βόθρους!) Σαν να μη φτάνει αυτό, η τάση του γράφοντος να καλύπτει σε εύρος τα θέματά του καθιστούν το blogging πολυτελή ενασχόληση. Και χρόνος δεν υπάρχει. Και το dial up μου σούρνεται. Κι ο υπολογιστής μου είναι για το μουσείο.

Κι έτρεχα σε υπολογιστές με γρήγορη σύνδεση, και φορτωνόμουνα σε φίλους για να γράφω - με το σιχτήριο να διαγράφεται αχνά στο πρόσωπό τους... Αλλά, ό,τι αρχίζει στραβά, στραβά θα συνεχίσει. Κι έτσι, το τελευταίο μου post ήταν από την εποχή της Γιουροβιζιόνας (τόσο έγκαιρη ενημέρωση, δηλαδή, που καταντάει ύβρη να χρησιμοποίείς το όνομα Reuter. Με τι κούτελο θα αντικρύσω τον χειμώνα το Reuterέικο;;;; )

Άρα, λοιπόν, δείξτε μια μικρή - τόση δα! - κατανόηση, ίσα μέχρι να μου τα ψάλλει το σόι μου, και τα ξαναλέμε. Μπορεί κιόλας να με χαρτζιλικώσει ο νονός μου και να πάρω καινούργιο blogοεξοπλισμό. Who ever knows...

Δικός σας, Billy. BillyReuter.